خداست كه معبودى جز او نيست؛ زنده و برپادارنده است؛

نه خوابى سبک او را فرو مى‌گيرد و

نه خوابى گران؛ آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است، از آنِ اوست.

كيست آن كس كه جز به اذن او در پيشگاهش شفاعت كند؟

آنچه در پيش روى آنان و آنچه در پشت سرشان است

مى‌داند. و به چيزى از علم او، جز به آنچه بخواهد، احاطه نمى‌يابند.

كرسى او آسمانها و زمين را در بر گرفته،

و نگهدارى آنها بر او دشوار نيست، و اوست والاى بزرگ.

* در دين هيچ اجبارى نيست. و راه از بيراهه بخوبى آشكار شده است.

پس هر كس به طاغوت كفر ورزد،

و به خدا ايمان آورد، به يقين، به دستاويزى استوار،

كه آن را گسستن نيست، چنگ زده است.

و خداوند شنواى داناست.

* خداوند سرور كسانى است كه ايمان آورده‌اند.

آنان را از تاريكيها به سوى روشنايى به در مى‌برد.

و لى‌ كسانى كه كفر ورزيده‌اند، سرورانشان

(همان عصيانگران)

كه آنان را از روشنايى به سوى تاريكيها به در مى‌برند. آنان اهل آتشند

كه خود، در آن جاودانند.»